Het speelt niet meer in onze harten,
tijd en afstand, grote brug.
Te ver, te gruwelijk, iemand anders,
ergens anders, lang terug.
Maar in twee minuten stilte
schreeuwen stemmen uit ’t verleden,
klinken kreten uit de toekomst,
spreken stemmen van het heden.
Twee lange minuten stilte
als zout in open wonden.
Wordt eventjes teruggedacht,
wordt eindelijk rust gevonden.
Die twee minuten stilte,
men zwijgt in alle talen.
Komt even het gevoel terug,
dan leven de verhalen.
In die twee minuten stilte,
dan komt het verleden vrij.
Tijd en afstand overwonnen
dus toch heel even zo dichtbij.
In 2001 was Leonie Beks één van de winnaars van de dichtwedstrijd "Dichter bij 4 mei", die elk jaar gehouden wordt onder jongeren van 14-19 jaar. De winnaars daarvan lazen hun gedicht voor tijdens de Nationale Herdenking op de Dam in Amsterdam en tijdens herdenkingen in de voormalige kampen Westerbork, Amersfoort en Vught.
Zie ook de andere uitgave "Herinnering".